Ο Φασισμός στον Κινηματογράφο: «Το Κύμα»

πηγή: TVXS

Ο φασισμός και ο ρατσισμός δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας, αλλά δυστυχώς φαινόμενο κάθε εποχής. Είναι ο φόβος του ξένου και του άγνωστου, «του από αλλού φερμένου». Η διαφορετική κουλτούρα, η αλλιώτικη από τη δική μας που προκαλεί τον φόβο της νόθευσης και παραποίησης συμπεριφορών και ήθους μιας συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων. Στην πορεία κάθε λαού θα ανακαλύψουμε πολλά ψήγματα εκείνου που αργότερα θα ονομαστεί «ρατσισμός». Του Γιώργου Ρούσσου.

Μελετώντας την Ιστορία, γίνεται εύκολα κατανοητό ότι ειδικά σε περιόδους οικονομικής και πολιτιστικής κρίσης, φαινόμενα όπως η ξενοφοβία και ο ρατσισμός, έκαναν έκδηλη την παρουσία τους.

Ο Κινηματογράφος, όντας η 7η Τέχνη, λειτουργεί συχνά πυκνά κι ως καθρέφτης της κοινωνίας μας. Κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας μπορεί να κεντρίζει το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη και επομένως, ζητήματα όπως ο ρατσισμός και ο φασισμός, κάθε άλλο παρά ασυγκίνητο τον αφήνουν.

Ταινίες όπως "Ο Αληθινός Φασισμός" (1966) του Μιχαήλ Ίλιτς Ρόμ, οι δημιουργίες του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, "Ο Έλληνας Γείτονας" (Katzelmacher - 1969) και "Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά" (Angst Essen Seele Auf - 1974), αλλά και νεότερες προσπάθειες, όπως τα "Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας" (American History X - 1998), "Το Μίσος" (La Hiane- 1994) του Mathie Kassovitz, αλλά και η υπέροχη "Λευκή Κορδέλα" (The White Ribbon - 2009) του Michael Haneke, αποτελούν κλασσικά φιλμ του είδους.

Ωστόσο, επειδή τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα, έχουν ως αφετηρία την Παιδεία - μία Παιδεία που τόσο σκληρά βάλλεται και στοχοποιείται - με έντονες διαχρονικά της προσπάθειες ελέγχου της, η επιλογή μίας ταινίας που να συνδυάζει το θέμα του Φασισμού/Ρατσισμού, με τον χώρο εκμάθησης και τη διδασκαλία, με οδήγησε στην επιλογή του φιλμ, "Το Κύμα" (Die Welle/The Wave - 2008) του Ντένις Γκάνσελ (Dennis Gansel).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΟΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ
ΔΕΙΤΕ