"ΥΠΕΡΟΧΑ ΛΑΘΟΣ" ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ-ΜΕΣΑΙΟΥ ΜΗΚΟΥΣ

ΥΠΕΡΟΧΑ ΛΑΘΟΣ
Κατηγορία: ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ-ΜΕΣΑΙΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
Υπόθεση του έργου:

ΟCD:Η ψυχαναγκαστική-καταναγκαστική διαταραχή πού χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες ιδεοληψίες και καταναγκασμούς που προκαλούν σημαντική δυσφορία και λειτουργική δυσλειτουργία. Τόσο οι ασθενείς όσο και οι οικογένειές τους επηρεάζονται σημαντικά. Επίσης, οι οικονομικές συνέπειες της OCD είναι μεγάλες. Μία μελέτη έδειξε ότι το άμεσος κόστος της θεραπείας στις ΗΠΑ είναι περίπου 5 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Επιπλέον, το κόστος ανά ασθενή για αναποτελεσματικές θεραπείες λόγω εσφαλμένων διαγνώσεων είναι σημαντικά μεγαλύτερο σε σχέση με την ειδική, κατάλληλη και δραστική θεραπεία.
Το άγχος συνδέεται συχνά με τους ψυχαναγκασμούς, καθώς και η αντίσταση σε αυτούς. Επίσης, το άγχος υποχωρεί αμέσως όταν το άτομο ενδώσει στον καταναγκασμό. Αν και οι περισσότεροι ασθενείς με OCD αναγνωρίζουν ότι η συμπεριφορά τους είναι υπερβολική, ορισμένοι έχουν πλήρη έλλειψη ενσυναίσθησης επιμένοντας ότι ο ψυχαναγκασμοί και καταναγκασμοί τους είναι ρεαλιστικοί.
Ποιά μπορεί να είναι τα ψυχαναγκαστικά συμπτώματα;
Παραδείγματα κοινών ψυχαναγκασμών περιλαμβάνουν τις εμμονές που σχετίζονται τη βρωμιά, τα μικρόβια, και τις μολύνσεις, φόβους ότι θα κάνουν κακό στον εαυτό τους ή σε άλλους εάν δεν φέρουν σε πέρας μία τελετουργία, θρησκευτικού τύπου ψυχαναγκασμούς, και σεξουαλικές ή επιθετικές φαντασιώσεις, όπως φόνο ή βιασμό.
Κοινοί καταναγκασμοί περιλαμβάνουν το υπερβολικό πλύσιμο των χεριών στο 25%-50% των ασθενών με OCD, η συμπεριφορά ελέγχου συνδεόμενη με υπερβολική αμφιθυμία (για παράδειγμα καταναγκαστικός έλεγχος κλειδαριάς ή βρύσης), και ψυχικούς καταναγκασμούς, όπως συνεχής επανάληψη σκέψεων ή αδιάκοπο μέτρημα αριθμών. Οι ασθενείς συχνά αποφεύγουν καταστάσεις που αποτελούν το θέμα των ιδεοληψιών τους, όπως, αποφεύγουν δημόσια λουτρά ώστε να αποφύγουν τα μικρόβια.

Mε αυτές τις ιδεοληψίες και τούς καταναγκασμούς παλεύει καθημερινά ο ήρωας μας. Θα καταφέρει να τις κερδίσει η... όλες οι προσπάθειες θα μείνουν ένα "ΥΠΕΡΟΧΑ ΛΑΘΟΣ"?


H συνέχεια επί της οθόνης ....

ΥΠΕΡΟΧΑ ΛΑΘΟΣ

Κατηγορία:ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ-ΜΕΣΑΙΟΥ ΜΗΚΟΥΣ

Παραγώγη:CHAL HYENAS

Σενάριο:KΩΣΤΗΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ
Σκηνοθεσία:ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΝΑΤΟΣ
Μουσική: Blade of blood by TOM PLAYER and NICK SMITH

Πρωταγωνιστούν:ΑΚΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ

Συμμετέχουν:ΤΖΩΡΤΖΗΣ ΜΠΑΜΠΑΝΙΩΤΗΣ,ΚΩΣΤΗΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ 

πηγή: ΥΔΡΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

«Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι» (God Loves Caviar)

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σμαραγδής

Ερμηνεία: Σεμπάστιαν Κοχ, Κατρίν Ντενέβ, Χουάν Ντιέγκο Μπότο, Τζον Κλιζ, Όλγα Σιτίλοβα, Λάκης Λαζόπουλος, Άκης Σακελλαρίου, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Γιάννης Βούρος, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Γιώργος Χαραλαμπίδης, Μιχάλης Ιατρόπουλος, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Παύλος Κοντογιαννίδης, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Τάσος Νούσιας.



του: Τερζή Κ.
πηγή: ΑΥΓΗ

«Είναι επικίνδυνος, γιατί τολμά να ονειρεύεται», σχολιάζει κάποιος από τους «προύχοντες» του υπό ίδρυση ελληνικού κράτους για τον γηραιό πλέον Ιωάννη Βαρβάκη, στην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή. Το περίεργο όμως είναι ότι ο χαρακτήρας που αναπτύσσεται επί της οθόνης εμφανίζεται μάλλον συμβατικός, με σπάνιες εξάρσεις και ακόμη λιγότερα σημεία «καμπής», ανέλιξης, που λογικά θα έπρεπε να ανταποκρίνονται στις ιλιγγιώδεις μεταπτώσεις της προσωπικής του περιπέτειας (από πειρατής-σύμμαχος των Ρώσων στα Ορλωφικά, φτάνει στην Αυλή της Μεγάλης Αικατερίνης, καταλήγει στις ακτές της Κασπίας, όπου ανακαλύπτει μέθοδο εξαγωγής του χαβιαριού και γίνεται πάμπλουτος και εθνικός ευεργέτης...).

Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι ο Σμαραγδής «κατάφερε» να σκιαγραφήσει επί της οθόνης τον χαρακτήρα ενός πειρατή χωρίς «αιχμές» - μοναδική «αιχμή» είναι η δύσκολη σχέση με την κόρη του, αλλά αυτή παραπέμπει μάλλον σε αστικό ψυχόδραμα, όχι στην ταινία που είχε μάλλον κατά νου ο σκηνοθέτης. Όλοι οι χαρακτήρες, ακόμη και η αδίστακτη Μεγάλη Αικατερίνη, εμφανίζονται απίστευτα καλοπροαίρετοι (ή μάλλον ιδιότυπα «συναινετικοί»), ενώ, από την άλλη πλευρά, ο λυσσαλέος ελληνικός εμφύλιος στα χρόνια της Επανάστασης του '21 αποδίδεται απλώς «στις επεμβάσεις των ξένων», όπως διαβάζουμε στους τίτλους της αρχής. Το ερώτημα, τι συγκροτούσε «εθνική συνείδηση» για τον Ιωάννη Βαρβάκη σε εκείνη την εξαιρετικά ρευστή ιστορική περίοδο, είναι απίστευτα ενδιαφέρον, αλλά ο Σμαραγδής είτε δεν μπορεί είτε δεν θέλει να το προσεγγίσει ουσιαστικά - γιατί βέβαια το να αντικρίζει ο κύριος χαρακτήρας τη θάλασσα και να φαντασιωνόμαστε όλοι μαζί ότι ο ήρωας νιώθει εθνικό ρίγος, δεν είναι κινηματογράφος για το έτος 2012, πολλά έχουν αλλάξει στη φιλμική αφήγηση (ευτυχώς) από τις αρχές της δεκαετίας του '70 και τον «εθνικό» κινηματογράφο της εποχής εκείνης...

Ο Σμαραγδής αναπαράγει την πολύ γνωστή μας «εθνική αφήγηση» επί της οθόνης, αφήγηση που δεν επαναπροσδιορίζει (στις σημερινές ανάγκες) τα κρίσιμα ερωτήματα για την ταυτότητά μας, ερωτήματα που διακινούνται ούτως ή άλλως στο «σώμα» της κοινωνίας σήμερα, απλώς επιδιώκει να «σταλάξει βάλσαμο» στις ψυχές των σημερινών Ελλήνων με «άλλη μια βιογραφία ενός σπουδαίου Έλληνα», γιατί, όπως δηλώνει με άνεση ο σκηνοθέτης, «αν ο καθένας μας ακολουθούσε το παράδειγμά του, τότε σίγουρα η Ελλάδα σήμερα θα ήταν διαφορετική». Τόσο απλά; Να υιοθετήσει ο σημερινός άνεργος ή ο χειμαζόμενος μαγαζάτορας το πρότυπο ενός πειρατή-μεγαλοεπιχειρηματία του 18ου αιώνα;

Και δυο λόγια για τους ηθοποιούς, μια και το φιλμ, μάλλον κόντρα στις προθέσεις του Σμαραγδή, μετατρέπεται στην πορεία σε ταινία ερμηνειών: Η συνύπαρξη Ελλήνων και ξένων ηθοποιών καταλήγει να είναι εις βάρος των πρώτων, που σε γενικές γραμμές υιοθετούν ένα μανιερίστικο, ακόμη και τηλεοπτικό, ύφος. Εντυπωσιάζει (σε δεύτερο ρόλο) ο Ισπανός Χουάν Ντιέγκο Μπότο, ο «ιεροεξεταστής» του «Ελ Γκρέκο», σε βαθμό να αναρωτιέται κανείς γιατί ο σπουδαίος αυτός ηθοποιός δεν έχει γίνει ακόμη παγκοσμίως γνωστός. Ο Σεμπάστιαν Κοχ αγωνίζεται φιλότιμα να δώσει υπόσταση σε έναν ρόλο με πολλές σεναριακές «τρύπες», και σε κάποιο βαθμό το καταφέρνει.

Καλύτερη ταινία όλων των εποχών: Ο «Δεσμώτης του ιλίγγου» στην κορυφή

πηγή: ΑΥΓΗ
Μπορεί η ιστορία του κινηματογράφου να μη γράφεται με αυτόν τον τρόπο, ωστόσο το γεγονός έχει τη σημασία του: Ο Δεσμώτης του ιλίγγου του Άλφρεντ Χίτσκοκ εκθρόνισε έπειτα από μισό αιώνα ψηφοφοριών τον Πολίτη Κέιν του Όρσον Γουέλς από την πρώτη θέση της λίστας για την «καλύτερη ταινία όλων των εποχών».

Κάθε δέκα χρόνια, το περιοδικό Sight & Sound του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου (ΒFI) θέτει το ερώτημα για την καλύτερη ταινία όλων των εποχών σε περισσότερους από χίλιους κριτικούς κινηματογράφου, καθηγητές πανεπιστημίου, προγραμματιστές φεστιβάλ, διανομείς... Επί 50 χρόνια ο Πολίτης Κέιν (1941) του Γουέλς κατακτούσε την πρώτη θέση. Πριν από μία δεκαετία είχε ανακηρυχθεί πάλι «καλύτερη ταινία όλων των εποχών», όμως η διαφορά του από τον Δεσμώτη του ιλίγγου ήταν μόλις πέντε ψήφοι. Φέτος το Vertigo, όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος του Δεσμώτη, κέρδισε άνετα την πρώτη θέση με 34 ψήφους διαφορά από τον Πολίτη Κέιν. Ίσως έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι η ψηφοφορία συμπίπτει με ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Άλφρεντ Χίτσκοκ που διοργανώνει το BFI.

Ο Δεσμώτης του ιλίγγου, παραγωγής 1958, αναζητά τη «συνενοχή» του βλέμματος του θεατή στην περιπέτεια ενός πρώην αστυνομικού (Τζέιμς Στιούαρτ), που παρασύρεται από την ονειρική γοητεία μιας γυναίκας που έχει αναλάβει να φυλάξει (Κιμ Νόβακ). Στο δεύτερο μέρος της ταινίας ο ήρωας λειτουργεί ως Πυγμαλίωνας που θέλει να διαμορφώσει το «δημιούργημά» του στην τέλεια γυναίκα, με μια εμμονική και αυτοκαταστροφική προσήλωση.


Τρίτο στη λίστα του Sight & Sound βρέθηκε το Tokyo Story (1953) του Γιασουχίρο Όζου, τέταρτος O κανόνας του παιχνιδιού του Ζαν Ρενουάρ και ακολουθούν Η αυγή (1927, Φ. Μουρνάου), 2001: Η οδύσσεια του διαστήματος (1969, Στάνλεϊ Κιούμπρικ), Η αιχμάλωτος της ερήμου (1956, Τζον Φορντ), Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή (1929, Τζ. Βέρτοφ), Το πάθος της Ζαν Ντ' Άρκ (1927, Κ. Ντράγιερ) και Οκτώμισι (1963, Φεντερίκο Φελίνι).


* Πριν από 3 ημέρες την ταινία Ο «Δεσμώτης του ιλίγγου»  πρόβαλε η Κινηματογραφική Λέσχη Ύδρας στο CINE "ΓΑΡΔΕΝΙΑ"

''ΈΦΥΓΕ'' Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ''ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΙΚΟΣ"...

πηγή: ISKRA


ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ, ΕΝΑΣ ΑΚΟΥΡΑΣΤΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, ΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ!

«Έφυγε», το Σάββατο (30/6), από τη ζωή, σε ηλικία 72 ετών, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Θύμιος Καρατσάνης, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.

Ο Θύμιος Καρακατσάνης υπήρξε μεγάλη μορφή της θεατρικής τέχνης.

Ένας ακούραστος εργάτης της θεατρικής σκηνής, ένας πραγματικά μεγάλος ηθοποιός και αγωνιστής...

Ταλέντο από τα λίγα, ερμήνευσε ρόλους με μοναδικό σκηνικό τρόπο και προσωπικό στυλ.

Η κηδεία του μεγάλου έλληνα ηθοποιού θα γίνει τη Δευτέρα (2/7) στο νεκροταφείο Παιανίας.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ''ΘΕΑΤΡΙΚΗ'' ΤΟΥ ΖΩΗ...

Ο Θύμιος Καρακατσάνης γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1940 στα Ταμπούρια του Πειραιά.

Σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, όπου από το 1960 εργάζεται συνεχώς στο θέατρο, αρχικά ως βασικό στέλεχος του Θεάτρου Τέχνης και εν συνεχεία στο ελεύθερο θέατρο.

Στο θέατρο είχε παίξει σε έργα, μεταξύ άλλων, του Αριστοφάνη και του Μολιέρου. Τελευταία του εμφάνιση στο θέατρο είναι την περίοδο 2008 - 2010 στο « Θάνατο του εμποράκου « του Άρθουρ Μίλερ με την Αφροδίτη Γρηγοριάδου.
Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες Το πιο λαμπρό αστέρι, η Χαρτορίχτρα, Γυναικοκρατία, Καραβάν σαράι, Μπουμ Ταρατατζούμ, Οι νταντάδες.


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ


Πλούτος του Αριστοφάνη


Όρνιθες του Αριστοφάνη


Μικροί Φαρισαίοι του Δημήτρη Ψαθά


Oύρσουλα του Μπάμπη Τσικλιρόπουλου (1995)


Ο Τελευταίος Να Κλείσει την Πόρτα του Γιώργου Κωνσταντίνου


Νεφέλες του Αριστοφάνη


Ταρτούφος του Μολιέρου


Λυσιστράτη του Αριστοφάνη

***************

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ


Πλούτος του Αριστοφάνη (στο ρόλο του Καρίωνα)


Ο Καλός Στρατιώτης Σβέικ του Γιάροσλαβ Χάσεκ (στο ρόλο του Σβέικ)


Ξανά μαζί του Νιλ Σάιμον


Μικροί Φαρισαίοι του Δημήτρη Ψαθά (στο ρόλο του Ανδρέα Ντελλή)


Ειρήνη του Αριστοφάνη


Αρμένικο Φεγγάρι στο Θέατρο Σμαρούλα


Γυναίκα στοιχείο του Πέντρο Καλντερόν (Pedro Calderon) στο Θέατρο Αμιράλ


Όρνιθες του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν (1959) στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου


Ο Ταρτούφος στο θέατρο Άλαφα


Λυσιστράτη στο ρόλο της Λυσιστράτης


Ο θάνατος του εμποράκου του Άρθουρ Μίλερ (2010)


Ο Τελευταίος Να Κλείσει την Πόρτα


Οι Νταντάδες του Γιώργου Σκούρτη


Νεφέλες του Αριστοφάνη

1ο ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΤΑΙΝΙΩΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΙΝΗΜ/ΦΟΥ Α.Π.Θ. - 14/6/2012 - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Δελτίο Τύπου

Προβολή ταινιών μικρού μήκους των φοιτητών του Τμήματος Κινηματογράφου ΑΠΘ στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.
Οι φοιτητές του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης παρουσιάζουν στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, για πρώτη φορά στην Αθήνα, ταινίες μικρού μήκους επιλεγμένες από εργασίες και πτυχιακές.

Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48, Αθήνα / Μετρό Στάση Κεραμεικός, ΟΑΣΑ Γραμμές 026, 813, Α16 Στάση Σπύρου Πάτση) από τις 19.00 το απόγευμα έως τις 23.00 το βράδυ.

Θα προβληθούν συνολικά 14 ταινίες σε δύο μέρη:

Ταινίες α' μέρους (19:00-20:45) 
1. Ένα απλό σχέδιο (2011, 20’), 
2. Ανσάμπλ (2011, 22’), 
3. Reliquid (2010, 12’), 
4. Ο θόλος (2011, 20’), 
5. Από την Ανατολή στη Δύση (2011, 15’), 
6. Ceci n’est pas un film (2010, 3’), 
7. Κλισέ 32 (2010, 16’) 


Ταινίες β' μέρους (21:00-22:45) 
1. Σωφρονισμός (2010, 5’), 
2. Zodiac (2011, 29’), 
3. Ζαρντέν (2011, 19’), 
4. Ο Κόμης της Βερόνικας (2010, 21’), 
5. Deserted cells (2011, 5’), 
6. Ο φακός (2011, 5’), 
7. Εσωτερικό άδειο (2010, 7’) 

[Στην Αίθουσα Α της Ταινιοθήκης]
Είσοδος ελεύθερη.


ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΑΝΟΡΑΜΑΤΟΣ 

- "Ένα απλό σχέδιο", 20’ λεπτά, 2011.

Σύνοψη:
Ελλάδα 2011. Μέσα σε ένα αβέβαιο οικονομικό κλίμα, δύο νέοι άνθρωποι βρίσκονται από τη μια στιγμή στην άλλη χωρίς δουλειά όταν ο ιδιοκτήτης της εταιρίας στην οποία εργάζονται κηρύσσει αιφνιδίως πτώχευση. Δίχως πλέον να έχουν τίποτα να χάσουν, αποφασίζουν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους. Το μόνο που χρειάζονται είναι ένα σχέδιο. Ένα απλό σχέδιο…

Βασικοί συντελεστές:
Σκηνοθεσία, Σενάριο: Γιώργος Ηλιόπουλος Διεύθυνση Παραγωγής: Άννα Πίγκου-Ρεπούση, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Θεόφιλος Καλαϊτζίδης Ηχοληψία, Sound Design: Τάσος Καραδέδος Βοηθός σκηνοθέτη: Νίκος Κυρίτσης Σκηνογραφία: Χρύσα Σερδάρη Ηθοποιοί: Παύλος Μυρωνίδης, Νικόλας Νικητάκης, Μιχάλης Συριόπουλος, Δημήτρης Κολοβός, Κώστας Αποστόλου, Δημήτρης Φαλάγγης.

Πτυχιακή εργασία του Γιώργου Ηλιόπουλου στη σκηνοθεσία (επιβλέπων Περικλής Χούρσογλου) και της Άννας Πίγκου-Ρεπούση στη Διεύθυνση Παραγωγής (επιβλέπουσα Δέσποινα Μουζάκη).



- "Ανσάμπλ", 22’ λεπτά, 2011. 

Σύνοψη:
Παρακολουθούμε το βράδυ του Πέτρου και της Σοφίας, όπου η αναπαράσταση του συναισθήματος κατασκευάζει μία προσωπική αλήθεια. Μια ιστορία όπου το μεταβλητό αναλαμβάνει το ρόλο του σταθερού και κώδικες επικοινωνίας ορίζουν τον έρωτα.

Βασικοί συντελεστές:
Σκηνοθεσία, Σενάριο: Άλκη Πολίτη Διεύθυνση Παραγωγής: Κατερίνα Σεφερλή, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Μιχάλης Γκατζόγιας Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Χρύσα Τσαντεκίδου Μοντάζ: Άλκη Πολίτη Ηχοληψία, Sound Design, Μουσική: Δάφνη Φαραζή Βοηθός σκηνοθέτη: Νίκος Κυρίτσης Ηθοποιοί: Ηλίας Μελέτης, Άννα Ευθυμίου.

Πτυχιακή εργασία της Άλκης Πολίτη στην Σκηνοθεσία (επιβλέπουσα Αντουανέττα Αγγελίδη), του Μιχάλη Γκατζόγια στην Διεύθυνση Φωτογραφίας (επιβλέπων Δημήτρης Θεοδωρόπουλος) και της Κατερίνας Σεφερλή στην Διεύθυνση και Εκτέλεση Παραγωγής (επιβλέπουσα Δέσποινα Μουζάκη).



- "Reliquid", 12’ λεπτά, 2010. 

Σύνοψη:
Μια γυναίκα μόνη σ’ ένα σπίτι. Κάποιος παρακολουθεί. Θα επιβιώσει;

Βασικοί συντελεστές:
Σκηνοθεσία, Σενάριο: Χρήστος Σιταρίδης Παραγωγή, Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Ιωάννα Πετειναράκη, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Μιχάλης Γκατζόγιας, Βοηθός Φωτογραφίας: Έλενα Μπονέλι Sound Design: Μάριος Ιωαννίδης Μοντάζ: Αλεξάνδρα Παγκράτη, Βοηθός σκηνοθέτη: Εβιρούλα Δούρου Βοηθός Παραγωγής: Λευτέρης Δημητρίου Ηθοποιός: Tati Kami.

Εργασία σε μάθημα Σκηνοθεσίας με την καθοδήγηση της Αντουανέττας Αγγελίδη.



- "Ο θόλος", 21’ λεπτά, 2011.

Σύνοψη:
Ο Παύλος και ο Λεόν είναι δύο αχώριστοι φίλοι οι οποίοι ονειρεύονται να ανοίξουν ένα μπαρ μόλις τελειώσει ο πόλεμος. Τα SS ψάχνοντας το σπίτι, συλλαμβάνουν τους γονείς του Παύλου μη μπορώντας να βρουν τον Λεόν. Οι δύο φίλοι ξεκινούν ένα ταξίδι μέσα από τα δάση για να φθάσουν στη Θεσσαλονίκη. Μακριά από τον πολιτισμό, ο Παύλος παλεύει με την σκοτεινή πλευρά του η οποία σιγά σιγά ξυπνά.

Βασικοί συντελεστές:
Παραγωγη: Δέσποινα Σιφνιάδου, Σκηνοθεσια: Νίκος Αποστολόπουλος,Κατερίνα Γεροθανάση, Σεναριο: Ελιζαμπέττα Ηλία-Γεωργιάδου, Φωτογραφια: Γιάννης Δασκαλοθανασης, Μονταζ: Νίκος Αποστολόπουλος, Σκηνογραφια,Ενδυματολογια: Χρύσα Σερδάρη, Ηχος,μιξαζ: Άρης Αθανασόπουλος, Παιζουν : Αινείας Σταμάτης , Γιώργος Καφετζόπουλος.



- "Από την Ανατολή στη Δύση", 15’ λεπτά, 2011.

Σύνοψη:
Η κάμερα παρακολουθεί από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου ένα μετανάστη, από τους εκατοντάδες που ζουν στο λιμάνι της Πάτρας.

Μια ταινία ντοκιμαντέρ της Λάρα Κρίστεν.

Εργασία σε μάθημα Διεύθυνση Φωτογραφίας με διδάσκοντα τον Δημήτρη Θεοδωρόπουλο.



- "Ceci n’ est pas un film", 3’ λεπτά, 2010.

Σύνοψη:
Μια ταινία εμπνευσμένη από τους πίνακες των Rene Magritte, Marchel Duchamp και Salvador Dali.

Βασικοί συντελεστές:
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Μιχάλης Γκατζόγιας Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Αθηνά Μπουρίκα, Άλκη Πολίτη, Βοηθοί Φωτογραφίας: Νίκος Γκούλιος, Σγουρομάλλης Χάρης Βοηθοί Καλλιτεχνικής Διεύθυνση: Σμαρώ Παπαευαγγέλου, Σεφερλή Κατερίνα, Δάφνη Φαραζή Ηθοποιοί: Αργυρώ Κουρλίτη, Δάθνη Φαραζή, Νίκος Χατζούλης.



- "Κλισέ 32", 16’ λεπτά, 2011. 

Σύνοψη:
Ένα χωροχρονικό ταξίδι μέσα από τα θραύσματα μνήμης ενός ανθρώπου που περιηγείται στις τέσσερεις εποχές μίας ερωτικής ιστορίας.

Βασικοί συντελεστές:
Σενάριο, Διεύθυνση Φωτογραφίας, Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Αθηνά Μπουρίκα, Σκηνοθεσία: Νίκος Γκούλιος, Παραγωγή: Άννα Μονογυίου Α’ βοηθός φωτογραφίας: Μιχάλης Γκατζόγιας, Σκηνογραφία, Ενδυματολογία: Χρύσα Σερδάρη, Μακιγιάζ: Μάρω Κοκκώνη Μοντάζ: Χάρης Τσαμπάς, Ηχητικός σχεδιασμός, folley artist: Ναταλί Χατζηπέτρου, Βοηθός Σκηνοθεσίας: Γιάννης Παπαδόπουλος Ηθοποιοί: Gus, Ντίνα Κ.

Πτυχιακή εργασία της Αθηνάς Μπουρίκα στο μάθημα Διεύθυνση Φωτογραφίας (επιβλέπων Δημήτρης Θεοδωρόπουλος) και ερευνητική εργασία του Νίκου Γκούλιου στη Σκηνοθεσία (επιβλέπουσα Αντουανέττα Αγγελίδη).



- "Σωφρονισμός", 5’ λεπτά, 2011.

Σύνοψη:
Ο «Σωφρονισμός» είναι μια πειραματική ταινία που γυρίστηκε με αφορμή ένα κείμενο της Urlike Mainhof, αριστερής ακτιβίστριας και μετέπειτα μέλος της Φράξιας Κόκκινος Στρατός (RAF), που έγραψε μέσα στην απομόνωση στα «Λευκά Κελιά» του Stemnheim στη Στουτγκάρδη την περίοδο 1972-1973.

Βασικοί συντελεστές:
Σκηνοθεσία, Σκηνογραφία, Μοντάζ, Sound desing: Γιάννης Σωτηρόπουλος, Πάνος Αριστερίδης, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κωσταντίνος Κουκουλιός Μουσική: Νεφέλη Λούστα, Ηθοποιός: Μαρία Τσιούμα, Απαγγελία: Αναστασία Κατσιναβάκη.

Εργασία για το Εργαστήριο του 2ου Έτους με καθηγητές τους Παναγιώτη Σαλαπάτα και Κατερίνα Παπαγεωργίου.



- "ZODIAC", 29’ λεπτά, 2011. 

Σύνοψη:
Ο Πέτρος είναι ένα 7 χρονο αγόρι εγκαταλελειμμένο από τη μητέρα του σε ένα δωμάτιο φτηνού ξενοδοχείου. Η Γιώτα είναι μια τρανσέξουαλ, θαμώνας του ξενοδοχείου, που τον παίρνει υπό την προστασία της, χωρίς αυτή να το θέλει τουλάχιστον στην αρχή. Σύντομα ο Πέτρος θα καταλάβει ότι η Γιώτα είναι «η γυναίκα με το πλουμιστό φίδι», η γυναίκα που θα τον βγάλει στον έξω κόσμο. Και εκεί όλα μπορούν να συμβούν.

Βασικοί συντελεστές:
Σκηνοθεσία, Σενάριο: Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη, Βοηθός σκηνοθέτη: Άρτεμις Παττακού, Παραγωγή: Ισαβέλλα Αλωπούδη, Σκηνικά, Κουστούμια: Κλάουντια Καραπάνου& Σπύρος Ζανιάς, Sound Design: Φαραζή Δάφνη, Μοντάζ: Σμαρώ Παπαευαγγέλου, Διεύθυνση φωτογραφίας: Θεόφιλος Καλαϊτζίδης Ηθοποιοί: Χριστίνα Μπαλτσή, Θεοδώρα Τζίμου, Δημήτρης Χασαπίδης.

Εργασία για το Εργαστήριο του 4ου Έτους με καθηγητές τους Κώστα Κεφάλα, Ευθύμη Χατζή και Γιάννη Μαρούδα.



- "Ζαρντέν", 19’ λεπτά, 2011.

Σύνοψη:
Ένας ηλικιωμένος ανθοπώλης και το φορτηγάκι του, φτάνουν στην ημέρα της συνταξιοδότησης. Ο γιος του τον πείθει να αποσύρει το παλιό και πλέον άχρηστο φορτηγάκι του όταν…

Βασικοί συντελεστές:
Σκηνοθεσία, Σενάριο: Νίκος Γκούλιος, Παραγωγή: Άννα Μονογυίου, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Βλαχόπουλος, Μιχάλης Γκατζόγιας, Γιώτα Κατσικαρίδου, Σκηνικά, Κουστούμια: Χρύσα Σερδάρη, Sound Design: Κώστας Καραχάλιος, Μοντάζ: Σμαρώ Παπαευαγγέλου, Βοηθός σκηνοθέτη: Μάγια Τσαμπρού, Άννα Μονογυίου, Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Αθηνά Μπουρίκα Ηθοποιοί: Χριστόδουλος Σατρατζέμης, Λευτέρης Τεκτονίδης.

Πτυχιακή εργασία του Νίκου Γκούλιου στη Σκηνοθεσία (επιβλέπουσα Αντουανέττα Αγγελίδη).



- "Ο Κόμης της Βερόνικας", 21’ λεπτά, 2010.

Σύνοψη:
Ο Κόμης ζει μοναχικά χωρίς επαφές με τους ανθρώπους γύρω του και παρατηρεί τα αστέρια απ’ το τηλεσκόπιο του. Όταν τυχαία η προσοχή του στρέφεται στο ζευγάρι που μένει στην απέναντι πολυκατοικία, γίνεται μάρτυρας της κακοποίησης της γυναίκας από το σύζυγο της. Σταδιακά αποκτά εμμονή μαζί της και αποφασίζει να τη σώσει.

Βασικοί συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Παλάσκας Σενάριο: Ειρήνη Καραγκιοζίδου Φωτογραφία: Τζιχάντ Ιμάμ Παραγωγή: Μιχάλης Γιαγκουνίδης Μουσική: Inverz Σκηνικά-Κουστούμια: Κατερίνα Ζούρα Μοντάζ: Κλαίρη Γραμματίκη, Μιχάλης Γιαγκουνίδης Ηχος: Γιάννης Τσακίρης Μακιγιάζ: Μάρω Κοκκώνη Ηθοποιοί: Φούλης Μπουντούρογλου, Νεφέλη Ανθοπούλου, Δημήτρης Διακοσάββας, Χρήστος Νταρακτσής.

Εργασία για το Εργαστήριο του 4ου Έτους με καθηγητές τους Κώστα Κεφάλα, Περικλή Χούρσογλου και Γιάννη Μαρούδα.



- "Deserted Shells", 5’ λεπτά, 2011.

A rough puzzle poject by pAk.

Sound by Philip.



- "Ο Φακός", 14’ λεπτά, 2011.

Σύνοψη:
Κυριακή, απόγευμα. Η καλύτερη στιγμή για να εγκαταστήσω το νέο αυτόματο σύστημα ασφάλειας του σπιτιού. Το μόνο που χρειάζομαι είναι ο μεγεθυντικός μου φακός, ώστε να διαβάσω το μάνουαλ. Μα που στο καλό τον έχω βάλει;

Βασικοί συντελεστές:
Σκηνοθεσία, Παραγωγή: Γιάννης Βλαχόπουλος, Μάγια Τσαμπρού, Χάρης Τσαμπάς Φωτογραφία: Γιάννης Βλαχόπουλος, Βαγγέλης Κασαπάκης, Τζιχάντ Ιμαμ, Γιάννης Σίμος Σκηνογραφία-Αρτ: Μάγια Τσαμπρού, Μυρτώ Λάμπρου, Τζιχάντ Ιμάμ, Γιώργος Λαμπρόπουλος, Μαρία Σελήνη, Μαρία Ντίντι Μοντάζ: Γιάννης Βλαχόπουλος, Τζιχάντ Ιμαμ Ηχος: Έλλη Γιαννίδη Μακιγιάζ: Μάρω Κοκκώνη Ηθοποιοί: Μιχάλης Μπατίλας, Ντίνα Κυρατζίδου, Αποστόλης Καραναστάσης, Σπόρος.

Εργασία σε μάθημα Σκηνοθεσίας και Διεύθυνση Φωτογραφίας με διδάσκοντες την Αντουανέττα Αγγελίδη και τον Δημήτρη Θεοδωρόπουλο.



- "Εσωτερικό άδειο", 7’ λεπτά, 2010.

Σύνοψη:
Οι συγχισμένες μνήμες του να έχεις κάποτε σταθεί όρθιος και η ζαλισμένη ελπίδα να σηκωθείς ξανά.

Βασικοί συντελεστές:
Μάγια Τσαμπρού, Γιάννης Βλαχόπουλος, Χάρης Τσαμπάς Βοηθοί Φωτογραφίας: Γιάννης Σίμος, Γιώργος Κουτσαλιάρης Οδηγός έρευνας: Τάκης Μποτσέας Ειδικά εφέ: Μάρω Κοκκώνη Βοηθός Εφέ: Γιάννα Αργυροπούλου Ηθοποιοί: Άννα Μονογυίου, Μάγια Τσαμπρού.

Εργασία σε μάθημα Σκηνοθεσίας με καθοδήγηση από την Αντουανέττα Αγγελίδη.


- - - - - - - -


ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΛΑΪΣ
Ιερά Οδός 48 & Μ. Αλεξάνδρου 134-136, Γκάζι [Μετρό Κεραμεικός]
210-3609695, 210-3612046
contact@tainiothiki.gr 
www.tainiothiki.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΥΔΡΑΣ

Εκλογές της Κ.Λ.Υδρας.

Την 25 Μαρτίου πραγματοποιήθηκαν οι ετήσιες εκλογές της κινηματογραφικής λέσχης Υδρας.
Το νέο Δ.Σ.απαρτίζετε απο τα παρακάτω μέλη:
Χρηστίδης Ευάγγελος- πρόεδρος, Μαρσέλου Μαρία -αντιπρόεδρος, Μαυρουδάκου Ειρήνη- Γεν. Γραμματέας,Δάβης Δημήτριος- ταμίας, Μακρομανώλης Γιώργος, Παύλου Κώστας, Πελεκάνος Μιχάλης- μέλη.
Στην συνεδρίαση που ακολούθησε συζητήθηκε ο προγραμματισμός της νέας καλοκαιρινής περιόδου και αποφασίστηκαν τα ακόλουθα.
Οι κανονικές προβολές στον θερινό κινηματογράφο ¨Γαρδένια ¨ να ξεκινήσουν την 1η Ιουλίου και να διαρκέσουν έως τις 7 Σεπτεμβρίου.
Στο τέλος Ιουνίου να πραγματοποιηθούν ειδικές προβολές με επιλεγμένες ταινίες μικρού μήκους απο το φεστιβάλ Δράμας. 
Επίσης θεματικές ταινίες απο διαφορετικούς Ελληνες σκηνοθέτες που θα παρουσιάσουν οι ίδιοι τις ταινίες τους.
Συζητήθηκε επίσης και το θέμα ανεύρεσης χορηγών που θα μπορούσαν να καλύψουν μέρος των εξόδων λειτουργίας του κινηματογράφου.
Η κινηματογραφική λέσχη Υδρας θα πραγματοποιήσει και φέτος εκδρομές για να παρακολουθήσουν όσοι θα ήθελαν τις παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου τον Ιούλιο και Αυγουστο. 
Αποφασίστηκε ομόφωνα να προτείνει την δωρεάν μετάβαση δύο μαθητών που φοιτούν σε τάξεις του Λυκείου Υδρας και του Ινστιτούτου ξένων γλωσσών σε μία απο τις παραστάσεις.
Δέχτηκε,ομόφωνα επίσης, πρόταση των μαθητών της Γ' Λυκείου να πραγματοποιήσουν μία προβολή ταινίας της επιλογής τους και τα έσοδα να χρησιμοποιηθούν για την ετήσια εκδρομή τους.
Σε προσεχές συμβούλιο θα γίνει η επιλογή των ταινιών της θερινής περιόδου.
Συζητήθηκε η πρόταση να πραγματοποιηθεί στην εβδομάδα απο 27 Αυγούστου έως 2 Σεπτεμβρίου φεστιβάλ μοντέρνου χορού με συμμετοχή καλλιτεχνών- χορευτών και των παιδιών της Υδρας. 
Λεπτομέρειες θα συζητηθούν στο επόμενο συμβούλιο.


Καλό καλοκαίρι και καλή διασκέδαση με  ταινίες στον κινηματογράφο " Γαρδένια", και την κινηματογραφική λέσχη σας.


Το Δ.Σ.

Ανακοινώθηκε το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου 2012

πηγή: ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ
Γράφει η  Μαριλένα Γιαννούλη

Ανακοινώθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης 28/3, στο Μουσείο Μπενάκη, το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου 2012 από τον Πρόεδρο και Καλλιτεχνικό Διευθυντή της διοργάνωσης κ. Γιώργο Λούκο. Όπως θα διαπιστώσετε, στις περισσότερες από τις παραστάσεις δεν έχουν προσδιοριστεί οι ημερομηνίες, γεγονός που αποδόθηκε από τον κ. Λούκο στις ιδιαίτερες δυσκολίες τις οποίες αντιμετώπισε ο θεσμός τη φετινή χρονιά. Δυσκολίες που οφείλονται τόσο στην ίδια την οικονομική κρίση όσο και στην διαχείρισή της, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Πρόεδρος της διοργάνωσης, που ενημέρωσε ότι το Φεστιβάλ χρωστάει από πέρσι χρήματα, επειδή του έχει δοθεί μόνο το μισό της προγραμματισμένης επιχορήγησης του προηγούμενου έτους.
Το φετινό πρόγραμμα του Φεστιβάλ της Επιδαύρου επιφυλάσσει για τους θιασώτες του μια σειρά από κωμωδίες, που ξεκινούν από τον Αριστοφάνη και καταλήγουν στο Μολιέρο. Αν και εν μέσω της δεινότερης οικονομικής κρίσης, φαίνεται ότι «καλά κρατεί», αφού όχι μόνο πραγματοποιείται (πολλοί στοιχημάτιζαν ότι φέτος θα ματαιωθεί…) αλλά θα μας χαρίσει πληθώρα παραστάσεων, οι περισσότερες από τις οποίες θα μας διασκεδάσουν δεόντως!


Αναλυτικά οι παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο

Δύο παραστάσεις από το Εθνικό Θέατρο:
• «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη (13 και 14 Ιουλίου), με τους Γιάννη Μπέζο, Αλέξανδρο Μυλωνά κ.ά.
• «Αμφιτρύωνα» του Μολιέρου. Σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή με έναν θίασο, στον οποίο συμμετέχουν η Αμαλία Μουτούση, η Στεφανία Γουλιώτη κ.ά.
Επίσης έχουμε:
• «Ιππείς» του Αριστοφάνη από το Κ.Θ.Β.Ε., σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή
• «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη, από το Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Β. Θεοδωρόπουλου με τη Σ. Φιλιππίδου και
• « Όρνιθες» του Αριστοφάνη, από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κρήτης σε σκηνοθεσία Γ. Κακλέα με τον Β. Χαραλαμπόπουλο.
Επί πλέον θα δούμε:
• Μια σαιξπηρική τραγωδία, τον «Ερρίκο Ε΄», σε σκηνοθεσία του Βρετανού Έντουαρντ Χωλ
• Μια αρχαία τραγωδία: «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Λιθουανού Τσέζαρις Γκραουζίνις και
• «Τρεις Ηλέκτρες», από το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, μια παράσταση βασισμένη σε συρραφή από τα δύο ομώνυμα έργα του Σοφοκλή και του Ευριπίδη και τις Χοηφόρες του Αισχύλου σε σκηνοθεσία του Ισραηλινού Χανάν Σνιρ.


Η Μικρή Επίδαυρος

Λιγότερο κομφορμιστική και πάντα με αέρα νεανικό η Μικρή Επίδαυρος θα φιλοξενήσεις (από ό,τι είναι γνωστό μέχρι σήμερα) δύο ενδιαφέροντα σχήματα:
• Ο Δημήτρης Μπίτος προσεγγίζει την Αντιγόνη του Σοφοκλή με έναν θίασο που επιφυλάσσει εκπλήξεις, στον οποίο συμμετέχει και ο Ψαραντώνης.
• Ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης επανέρχονται με μια παράσταση ντοκουμέντο, μετά την επιτυχημένη περσινή πρότασή τους στην ταράτσα του ΟΣΕ. Στη μικρή Επίδαυρο αυτή τη φορά προτείνουν ένα θέαμα βασισμένο στον θεσμό των Επιδαυρίων και στον τόπο που τον φιλοξενεί.
Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, όπως παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη από τον κ. Λούκο ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ

Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2012

Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2012: Μήνυμα Μάλκοβιτς

Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου γιορτάζεται, κάθε χρόνο, στις 27 Μαρτίου. Οι φίλοι του θεάτρου θα έχουν την ευκαιρία αυτό το τριήμερο να απολαύσουν παραστάσεις με φθηνό εισιτήριο ή και εντελώς δωρεάν, καθώς σήμερα Τρίτη είναι η παγκόσμια ημέρα Θεάτρου και πολλές θεατρικές σκηνές θα την τιμήσουν με αυτό τον τρόπο.
Το 1962 το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (ΔΙΘ) καθιέρωσε τον εορτασμό της παγκόσμιας ημέρας θεάτρου. Έκτοτε η ημέρα αυτή γιορτάζεται κάθε χρόνο από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα στις 27 Μαρτίου.

Κάθε χρόνο μάλιστα το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΙΘ επιλέγει μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου από μια χώρα-μέλος για να γράψει το μήνυμα το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται σε όλον τον κόσμο την ημέρα του εορτασμού. Κατά καιρούς το μήνυμα έχουν γράψει οι Ζαν Κοκτό, Άρθουρ Μίλερ, Λόρενς Ολίβιε, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιος Ιονέσκο, Ιάκωβος Καμπανέλλης κ.ά.
Φέτος το μήνυμα έγραψε ο Αμερικανός ηθοποιός, παραγωγός, σεναριογράφος, συγγραφέας και σκηνοθέτης Τζον Μάλκοβιτς, που είναι πάνω απ' όλα καλλιτέχνης του θεάτρου.
Η μετάφραση από τα αγγλικά έγινε για το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου από το Νεόφυτο Παναγιώτου.

Μήνυμα Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου από τον Τζον Μάλκοβιτς

«Είναι τιμή μου που το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου της Ουνέσκο μου ζήτησε να χαιρετίσω την 50η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου. Θα απευθυνθώ σύντομα στους συνάδελφους του θεάτρου, φίλους και συντρόφους.

Μακάρι η δουλειά σας να είναι πειστική και αυθεντική. Μακάρι να είναι βαθιά, συγκινητική, στοχαστική και μοναδική. Μακάρι να μας βοηθά να στοχαζόμαστε τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και μακάρι αυτός ο στοχασμός να είναι ευλογημένος με θάρρος, ειλικρίνεια, ανυποκρισία και χάρη.

Μακάρι να είστε σε θέση να ξεπερνάτε τις αντιξοότητες, τη λογοκρισία, τη φτώχεια και το μηδενισμό, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι πολλοί από εσάς θα είστε υποχρεωμένοι να το κάνετε.

Μακάρι να είστε ευλογημένοι με ταλέντο και αυστηρότητα για να μας διδάξετε πώς χτυπά η καρδιά σε όλη την πολυπλοκότητα της, και να έχετε την περιέργεια και την ταπεινότητα να το κάνετε έργο ζωής.

Και μακάρι οι καλύτεροι από εσάς – γιατί μόνο οι καλύτεροι από εσάς, και μόνο σε εξαιρετικά σπάνιες και σύντομες στιγμές, – να καταφέρετε να διατυπώσετε το βασικότερο των ερωτημάτων: “Με ποιό τρόπο ζούμε;” Καλή τύχη!» John Malkovich


πηγή: radio-theatre.blogspot.com

20ο ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ - Μνήμη Λουκίας Ρικάκη και Θόδωρου Αγγελόπουλου

πηγή: ΕΠΟΧΗ
Του Στράτου Κερσανίδη

Δύο πρόσφατες απώλειες του κινηματογραφικού χώρου θα τιμήσει το 20ό Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηματογραφιστών που ξεκινά από αύριο στη Λάρισα και θα ολοκληρωθεί την ερχόμενη Κυριακή 1 Απριλίου. Πρόκειται για τη Λουκία Ρικάκη και τον Θόδωρο Αγγελόπουλο.
Η Λουκία Ρικάκη, σκηνοθέτιδα, παραγωγός, συγγραφέας, εμπνεύστρια και καλλιτεχνική διευθύντρια δύο φεστιβάλ, του Ecofilms (οικολογικό) της Ρόδου και του Ιπποκράτη (θέματα υγείας) της Κω θα τιμηθεί την Τετάρτη με την προβολή της ταινίας της «Κουαρτέτο σε τέσσερις κινήσεις».
Στη μνήμη του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ο οποίος ήταν ο πρώτος σκηνοθέτης που τιμήθηκε στο Φεστιβάλ της Λάρισας, θα προβληθεί η ταινία του «Η σκόνη του χρόνου», αμέσως μετά την τελετή λήξης την ερχόμενη Κυριακή.
Το φεστιβάλ θα τιμήσει ακόμη το μαροκινό σκηνοθέτη Αμπντελκρίμ Ντερκαουί και το δικό μας Τώνη Λυκουρέση, καθώς και τη Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου. Προς τιμή του έλληνα σκηνοθέτη θα προβληθεί την Πέμπτη 29 Μαρτίου η ταινία «Σκλάβοι στα δεσμά τους».
Ο Ντερκαουί, ο οποίος θα παρευρεθεί στη Λάρισα, θα τιμηθεί με Χρυσό Ίππο Καριέρας για την προσφορά του στον κινηματογράφο και είναι ο πρώτος εκπρόσωπος του αραβικού κόσμου που τιμάται από το φεστιβάλ.
Με Χρυσό ΄Ιππο καριέρας θα τιμηθεί επίσης ο σκηνοθέτης Τώνης Λυκουρέσης, καθώς και η Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου, πρωτοπόρος στην κινηματογραφική εκπαίδευση στη χώρα μας. Η εκδήλωση για τη βράβευση του Τώνη Λυκουρέση και της Σχολής Σταυράκου θα πραγματοποιηθεί στο κτίριο της Σχολής Σταυράκου (Πατησίων 65), την Παρασκευή 6 Απριλίου, στις 8 το απόγευμα.
Οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις, οι οποίες θα διαρκέσουν ως την Παρασκευή 30 Μαρτίου, ημέρα έναρξης του επίσημου προγράμματος πρόγραμμα, θα ξεκινήσουν με την προβολή των ταινιών «Ντάστιν» (μικρού μήκους) του Κωνσταντίνου-Αντώνιου Γούτου και «Without» (μεγάλου μήκους) του Αλέξανδρου Αβρανά.
Το επίσημο πρόγραμμα του 20ού Μεσογειακού Φεστιβάλ Νέων Κινηματογραφιστών θα διαρκέσει από την Παρασκευή 30 Μαρτίου έως την Κυριακή 1 Απριλίου. Την Παρασκευή θα προβληθούν οι ταινίες οι οποίες συμμετέχουν στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα. Οι 19 ταινίες αυτού του τμήματος θα προβληθούν σε δύο μέρη, στις 7 και στις 10 μ.μ. Αμέσως μετά, σε μεταμεσονύκτια προβολή, οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να δουν την ταινία μεσαίου μήκους του λαρισαίου κινηματογραφιστή Σίμου Τσεκούρα, «Το πλοίο της ελπίδας».
Οι 31 ταινίες του Μεσογειακού Διαγωνιστικού Τμήματος θα προβληθούν το Σάββατο και την Κυριακή σε τρία μέρη. Τα δύο το Σάββατο, στις 7 και στις 10 μ.μ., και το τελευταίο την Κυριακή στις 7 μ.μ. Θα ακολουθήσει η «Σκόνη του χρόνου» και στη συνέχεια η τελετή απονομής των βραβείων στα δύο διαγωνιστικά τμήματα.
Η ταινία μικρού μήκους «Η δίκη» του τιμώμενου σκηνοθέτη Αμπντελκρίμ Ντερκαουί θα προβληθεί εκτός συναγωνισμού. Την Ελλάδα στο Μεσογειακό Διαγωνιστικό τμήμα εκπροσωπούν οι ταινίες «Πίστομα» του Γιώργου Φουρτούνη και «Ο μπαμπάς μου, ο Λένιν και ο Φρέντι» της Ρηνιώς Δραγασάκη.
Το Σάββατο 31 Μαρτίου, στις 12 το μεσημέρι, θα πραγματοποιηθεί στο Χατζηγιάννειο συνέντευξη Τύπου και απονομή του Χρυσού ΄Ιππου καριέρας στον διάσημο μαροκινό σκηνοθέτη Αμπντελκρίμ Ντερκαουί. Την ίδια μέρα θα τιμηθούν για την προσφορά τους στα 20 χρόνια του Φεστιβάλ η Φωτογραφική Λέσχη Λάρισας, η φωτογράφος Βασιλική Πασχάλη (δική της είναι η φωτογραφία της αφίσας του φεστιβάλ) και ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής Νίκος Ζιαβλιάκης. Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ θα λειτουργήσει στο Χατζηγιάννειο έκθεση αφίσας από τον ελληνικό και ξένο κινηματογράφο των δεκαετιών ’60, ’70 και ’80 από τη συλλογή Δημήτρη Μαντζιαφού.
Όλες οι εκδηλώσεις είναι με ελεύθερη είσοδο και γίνονται στο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λάρισας (Ρούζβελτ 59).
Να προσθέσουμε εδώ πως το φεστιβάλ υποστηρίζεται από τον Δημοτικό Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων και την ΕΡΤ, η οποία είναι χορηγός και χορηγός επικοινωνίας. Το υπουργείο Πολιτισμού αγνοεί ένα θεσμό που φέτος συμπληρώνει είκοσι χρόνια ζωής αφού δεν έχει δείξει καμία διάθεση επιχορήγησης του φεστιβάλ. Το ίδιο συνέβη και με την περσινή εκδήλωση με αποτέλεσμα το Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηματογραφιστών να αγωνίζεται με νύχια και με δόντια, σε ιδιαίτερα δύσκολους καιρούς, να κρατηθεί ζωντανό.

Τα βραβεία του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

πηγή: TVXS
Στο ντοκιμαντέρ «Encardia, η πέτρα που χορεύει» του Άγγελου Κοβότσου απονεμήθηκε το βραβείο κοινού - για ελληνική ταινία μεγάλου μήκους - του 14ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Διαβάστε αναλυτικά τα βραβεία.

ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΟΙΝΟΥ

Βραβείο Κοινού που αφορά σε ταινίες άνω των 45΄ απονέμεται:

1. Για ελληνική παραγωγή στην ταινία Encardia, η πέτρα που χορεύει / Encardia,the Dancing Stone σε σκηνοθεσία Άγγελου Κοβότσου

2. Για ξένη παραγωγή στην ταινία Ιταλία, αγάπα την ή παράτα την / Italy: Love It ofLeave It (Ιταλία – Γερμανία) σε σκηνοθεσία Γκούσταβ Χόφερ και Λούκα Ραγκάτσι /Gustav Hofer & Luca Ragazzi
Βραβείο Κοινού που αφορά σε ταινίες κάτω των 45΄ απονέμεται:

1. Για ελληνική παραγωγή στην ταινία Ο τυφλός ψαράς / The Blind Fisherman σε σκηνοθεσία Στρατή Βογιατζή και Θέκλας Μαλάμου

2. Για ξένη παραγωγή στην ταινία  ORA (Καναδάς) σε σκηνοθεσία Φιλίπ Μπεϊλόκ /Philippe Baylaucq
ΒΡΑΒΕΙΑ FIPRESCI

1. Για ελληνική παραγωγή στην ταινία Σαγιόμι / Sayome σε σκηνοθεσία Νίκου Νταγιαντά
Το σκεπτικό της επιτροπής: «Μια ευαίσθητη και ευφυής μαρτυρία για ένα από τα πιο σύγχρονα και σοβαρά θέματα που αφορούν στη μοντέρνα Ελλάδα: τη μετανάστευση. Χτίζοντας γέφυρες ανάμεσα σε δυο κουλτούρες που φαίνονται πολύ μακριά η μία από την άλλη, η ταινία απεικονίζει τη ζωή μιας εξαιρετικής γυναίκας. Η κριτική επιτροπή εντυπωσιάστηκε από τον βαθύ σεβασμό και το θαυμασμό που επέδειξε ο ταλαντούχος αυτός σκηνοθέτης».

2. Για ξένη παραγωγή στην ταινία Canicula (Μεξικό) σε σκηνοθεσία Χοσέ Άλβαρες /Jose Alvarez
Το σκεπτικό της επιτροπής: «Μια ποιητική και κινηματογραφική αποτύπωση μιας περιθωριοποιημένης κουλτούρας. Διεισδύοντας στην καθημερινή ζωή του λαού Τοτόνακ μέσα από κοντινά πλάνα και ήχους, και με αξιοθαύμαστη αφηγηματική εγκράτεια, η ταινία εκθέτει τις συνηθισμένες και λιγότερο συνηθισμένες πτυχές αυτού του αρχαίου πολιτισμού».

ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΡΤ3
Το βραβείο τηλεοπτικής προβολής της ΕΡΤ3 σε ντοκιμαντέρ της ενότητας «Κοινωνία και Περιβάλλον» απονέμεται εξ ημισείας στις ταινίες  Απαλλοτρίωση / Expropriationτου Μάνου Παπαδάκη και Μια χούφτα γενναίοι άνθρωποι / A Few Brave People(Τουρκία) της Ρυγιά Αρζού Κοκσάλ / Ruya Arzu Koksal. To βραβείο συνοδεύεται από έπαθλο 1.500 ευρώ για καθεμιά ταινία.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΡΤ DOC ON AIR
Το βραβείο «Doc on Air» της ΕΡΤ αφορά στο καλύτερο project του Pitching Forumτου Eυρωπαϊκού Δικτύου Ντοκιμαντέρ EDN και αντιστοιχεί σε χρηματικό έπαθλο 7.000 ευρώ. Το βραβείο απονέμεται φέτος στο project My Journey to Meet You(Ιταλία), σε σκηνοθεσία Marco Simon Puccioni και παραγωγή Simone Catania, Indyca.
Το σκεπτικό της επιτροπής: «Είχαμε το προνόμιο, στο 14ο Docs in Thessaloniki του EDN στη διάρκεια του Thessaloniki Documentary Pitching Forum να δουλέψουμε με σκηνοθέτες που συμμετέχουν με 17 εξαιρετικά πρότζεκτ. Το να επιλέξουμε μόνο ένα, ήταν πολύ δύσκολο. Τελικά, καταλήξαμε να βραβεύσουμε έναν δημιουργό που έχει το θάρρος να βάζει στον πυρήνα του ντοκιμαντέρ του, την ίδια του τη ζωή. Η πατρότητα αποτελεί πρόκληση για κάθε άντρα. Η πατρότητα για έναν ομοφυλόφιλο άντρα, στη σημερινή Ευρώπη, είναι μια μάχη ενάντια σε νομικά εμπόδια και – ακόμη πιο δύσκολο να πολεμήσεις - ενάντια σε προκαταλήψεις και θρησκοληψία. Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ φέρνει μια προσωπική ιστορία σε πολιτικό επίπεδο. Προκαλεί τις αξίες της κοινωνίας μας και θέτει σοβαρά ερωτήματα, δίχως να δίνει εύκολες ή ιδεολογικές απαντήσεις. Το βραβείο ERT Doc on Air, τιμά την ποιότητα της ιστορίας και την αφοσίωση τόσο του σκηνοθέτη, όσο και του παραγωγού. Η επιτροπή υπογραμμίζει επίσης την κινηματογραφική προσέγγιση ενός πολύ ταλαντούχου και έμπειρου δημιουργού».

ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ
Το βραβείο της Διεθνούς Αμνηστίας απονέμεται στο ντοκιμαντέρ Αυτό δεν είναι μια ταινία / This Is Not A Film (Ιράν) σε σκηνοθεσία των Τζαφάρ Παναχί / Jafar Panahiκαι Μοτζτάμπα Μιρταχμάς / Mojtaba Mirtahmasb.
ΒΡΑΒΕΙΟ WWF

Το βραβείο της WWF απονέμεται στην ταινία Ζήτω οι αντίποδες / Vivan lasAntipodas! (Γερμανία-Ολλανδία-Αργεντινή-Χιλή) σε σκηνοθεσία Βίκτορ Κοσακόφσκι / Victor Kossakovsky.

14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

πηγή: TVXS
Μετανάστευση, κρίση, αστικό τοπίο, ανεργία, σχέση ανθρώπου – περιβάλλοντος, πολιτικές εξελίξεις και ιστορική μνήμη, κυριαρχούν στα ελληνικά ντοκιμαντέρ που συμμετέχουν στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου αιώνα. Οι Έλληνες δημιουργοί δεν ακολουθούν μόνο τις εξελίξεις, αλλά τις αφουγκράζονται στη γέννησή τους και τις καταγράφουν χωρίς αναστολές και προκαταλήψεις. Κάθε χρόνο και πιο δυναμική, η ελληνική παραγωγή ντοκιμαντέρ πρωταγωνιστεί και φέτος στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, με τα πιο δυνατά χαρτιά της. Περισσότερες από 75 ελληνικές ταινίες, τόσο στο διεθνές πρόγραμμα, όσο και στο ελληνικό πανόραμα, αποτυπώνουν με τόλμη μια πραγματικότητα που αναδιαμορφώνεται στη δίνη κοινωνικών ζυμώσεων. Με επίκεντρο την Ελλάδα, οι ντοκιμαντερίστες δε διστάζουν να ακολουθήσουν τα θέματά τους απ’ την Ιταλία ως την Παλαιστίνη και απ’ τη Γκάνα ως την Αργεντινή.

Κρίση 
Στην ελληνική κρίση και τις παραμέτρους της, ρίχνουν φως οι ταινίες Krisis των Νίκου Κατσαούνη και Μίνας Μαρίας Πασχαλίδου, 155 SOLD του Γιώργου Παντελεάκη, Τα παιδιά των ταραχών του Χρίστου Γεωργίου και Ελλάδα είμαι σε δύσκολη θέση του Σεραφείμ Ντούσια, ενώ η Ολιγαρχία του Στέλιου Κούλογλου εξερευνά τη γέννηση και την εξέλιξη της παγκόσμιας κρίσης.

Spotlights
Πλάι στο αφιέρωμα στον Έλληνα της διασποράς Άγγελο Αμπάζογλου, η 14η διοργάνωση, πραγματοποιεί δυο spotlights, με ντοκιμαντέρ που αναδεικνύουν αφανείς όψεις της πόλης και σκιαγραφούν συναρπαστικές προσωπικότητες. Το spotlight «Συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους» σε σκηνοθεσία Μενέλαου Καραμαγγιώλη, εστιάζει σε πρόσωπα που κάνουν τη διαφορά, ενώ η σειρά ντοκιμαντέρ «Docville», καταγράφει χωρίς σχόλιο τη ζωή στις ελληνικές πόλεις σήμερα.

Έκκληση περιβάλλοντος
Με το περιβαλλοντικό ζήτημα να έχει μετουσιωθεί σε ένα πιεστικό κάλεσμα για δράση, οι ταινίες Toxic Crisis του Όμηρου Ευαγγελινού, Απαλλοτρίωση του Μάνου Παπαδάκη και Γαύδος. Εκεί στο Νότο της Ανθής Νταουντάκη ευαισθητοποιούν σε θέματα που θίγουν τη σχέση ανθρώπου – περιβάλλοντος. Παραδόσεις που απειλούνται καταγράφονται στις ταινίες Ξερολιθιές. Στηρίγματα στο Αιγαίο των Αμαλίας Ζέπου και Λυδίας Καρρά και Οικολογικά Ημερολόγια – Σιγή Ιχθύων του Χάρη Ραφτογιάννη, ενώ ο Γιάννης Μισουρίδης στα Οικολογικά Ημερολόγια – Κρέας ο πόλεμος των πιρουνιών εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ανθρώπινη διατροφή και την οικολογική ισορροπία.

Μουσικές διαδρομές
Ένα μουσικό οδοιπορικό επιχειρεί ο Πάνος Καρκανεβάτος, με το ντοκιμαντέρ Μεσόγειος: Σικελία, ενώ μουσικές και ιστορία συνενώνονται στο Encardia, η πέτρα που χορεύει του Άγγελου Κοβότσου. Τη χιπ χοπ σκηνή καταγράφουν τα Ανοιχτά Μικρόφωνα του Νίκου Σκαρέντζου.

Μετανάστευση – Έλληνες της Διασποράς
Συγκλονιστικές ιστορίες μετανάστευσης εκτυλίσσονται στα ντοκιμαντέρ Έβρος, η άλλη όχθη του Χρόνη Πεχλιβανίδη, Νουρ – φως παντού υπάρχει του Νίκου Σούλη, Αύριο θα ήταν μια άλλη μέρα του Στέφανου Μονδέλου, Περιμένοντας τους βαρβάρους του Κώστα Σταματόπουλου και Η αντίπερα όχθη του Μορτέζα Τζαφαρί.

Την ίδια στιγμή οι ταινίες Greek Town, New England του Νίκου Πανουτσόπουλου και Τάνγκο χασάπικο, ο χορός των λιμανιών των Κωνσταντίνας Μπούσμπουρα και Χούλια Μ. Χέιμαν ταξιδεύουν απ’ τη Μασαχουσέτη ως την Αργεντινή για να αφηγηθούν ιστορίες των Ελλήνων της διασποράς.

Ιστορική μνήμη και Πολιτική
Τη συλλογική μνήμη ανιχνεύουν τα ντοκιμαντέρ Εκτός ιστορίας της Φωφώς Τερζίδου, Μέγαρο Εξαρχόπουλου του Χρήστου Καλλίτση και Το νησί που μοιραζόμαστε της Δανάης Στυλιανού. Ιστορικοί δεσμοί και πολιτικά ορόσημα διερευνώνται στις ταινίες 25ος μεσημβρινός των Χρύσας Τζελέπη και Τάνιας Χατζηγεωργίου, Τα κορίτσια της βροχής της Αλίντας Δημητρίου, Μαρτυρίες ξεσηκωμού του Μανώλη Δημελλά, The King’s Garden [Ο κήπος του βασιλιά] της Φοίβης Φρονίστα και Παγωμένος χρόνος του Ηλία Ιωσηφίδη.

Προσφυγιά και εκπατρισμένος ελληνισμός διαπερνούν τις ιστορίες των ντοκιμαντέρ Περιμένοντας τη Ρόζα του Νίκου Θεοδοσίου, Ανάμεσα της Γεωργίας Σαλαμπάση και Τουρκοκρητικοί στην Αλικαρνασσό του Κώστα Νταντινάκη. Τέλος, το ντοκιμαντέρ Ο πρώτος υπολογιστής του κόσμου: Η συναρπαστική ιστορία του μηχανισμού των Αντικυθήρων του Μάικ Μπέκαμ αποκαλύπτει έναν «κώδικα ντα Βίτσι» που στήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα.

Αστικό τοπίο
Εκφάνσεις της σχέσης ανθρώπου και αστικού τοπίου πραγματεύονται τα ντοκιμαντέρ, Μικροπόλεις- Εκάλη: Το τείχος του Γιάννη Γαϊτανίδη, Perah Istar της Ελισάβετ Λαλουδάκη και του Μάσιμο Πιτσοκάρο, Μικροπόλεις – Ολυμπιακό χωριό: Ο φράχτης της Περσεφόνης Μήλιου, Μικροπόλεις – Παλαιό Φάληρο: Το παράθυρο του Θωμά Κιάου και Σκαλωσιά του Ευριπίδη Λασκαρίδη. Πόλη και ιστορία συναντώνται στις ταινίες Αμπελόκηποι της Ομάδας Ντοκιμαντέρ Δήμου Αθηναίων 2011 και Καπνίζουν παρελθόν του Στέφανου Κακαβούλη.

Πορτραίτα
Ξεχωριστές προσωπικότητες γοητεύουν το θεατή, μέσα από τα ντοκιμαντέρ Directing Hell του Χρήστου Χουλιάρα (για το Νίκο Νικολαίδη), Κλέφτης Εικόνων του Πάνου Α. Θωμαΐδη (για το Σπύρο Στάβερη), Η επιστροφή του Ε.Χ Γονατά της Εύας Στεφανή, Σάκης Παπαδημητρίου – η αναπνοή του αυτοσχεδιαστή του Σπύρου Τσιφτσή και Πάρε τα δώρα του Λευτέρη Ξανθόπουλου (για τους Κική Δημουλά και Τίτο Πατρίκιο).

Σύγχρονοι ήρωες
Η δύναμη της ανθρώπινης ψυχής κυριαρχεί στις ταινίες Ο τυφλός ψαράς των Στρατή Βογιατζή και Θέκλας Μαλάμου, Με λένε Στέλιο του Γιάννη Κασπίρη, Το αρχαίον όστρακον του Νίκου Αλευρά, Χριστίνα του Χάρη Ξυδιά και Επιζώντες της Μαρίας Γιαννούλη. Η ταινία ΜΕΤΑΧΑ, ακούγοντας το χρόνο του Σταύρου Ψυλλάκη, παρακολουθεί την ηρωική καθημερινότητα της ομάδας καρκινοπαθών γιατρών του αντικαρκινικού νοσοκομείου Μεταξά. Σύγχρονοι ήρωες πρωταγωνιστούν στα ντοκιμαντέρ Σαγιόμι του Νίκου Νταγιαντά, Ξύπνησε ο Σουλτάν Αχμέτ του Νίκου Λυγγούρη, Κατινούλα της Μύρνας Τσάπα, Σταυρούλα της Ήρας Ντίκα και Αφανείς ήρωες του Παναγιώτη Κουντουρά.

Ανθρώπινες ιστορίες
Ο άνθρωπος βρίσκεται στο επίκεντρο ιστοριών με παγκόσμια απήχηση στα ντοκιμαντέρ The Outcasts του Γιώργου Γεωργόπουλου, Εγώ είμαι ένας άλλος, από τη θεραπεία (180 Άνω) στην κοινωνική ένταξη του Γιώργου Χρ. Ζέρβα και Ο λόγος των αποκλεισμένων του Γιώργου Κεραμιδιώτη. Τέλος, καθημερινές ιστορίες από την Ελλάδα και την Κύπρο μέχρι το Καμερούν, παρακολουθούν τα ντοκιμαντέρ 100 (Αλεξάνδρας 173, Αθήνα) του Γεράσιμου Ρήγα, Ελένη και Χαούμ του Ευγένιου Ιωάννου και To be or not to be Bagyeli του Νίκου Θωμόπουλου.



Την επίσημη πρεμιέρα της στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης κάνει η «Ολιγαρχία», το νέο ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου που έρχεται για να αποκαλύψει τη μυστική ομάδα που κυβερνά τον κόσμο... Η «Ολιγαρχία» θα προβληθεί την Κυριακή 11/03/2012 στις 18:00 στην αίθουσα Olympion, ενώ θα επαναπροβληθεί την Τρίτη 13/03/2012 στις 22:30 στην αίθουσα Liappa.

ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ

Ένας ακήρυχτος πόλεμος, που πρέπει να παραμείνει μυστικός, έχει ξεσπάσει σε ολόκληρο τον πλανήτη. Διεξάγεται από μια χούφτα τραπεζιτών και πολιτικών που κυβερνούν τον κόσμο περιφρονώντας τη δημοκρατία. Τα τελευταία χρόνια, το επίκεντρο των συγκρούσεων έχει μεταφερθεί στην Ευρώπη, με την Ελλάδα να παίζει το ρόλο του πεδίου δοκιμών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μια οχταμελής ομάδα- που θυμίζει τα δεσποτικά  πολίτμπιρο της Σοβιετικής Ένωσης- ρίχνει εκλεγμένους πρωθυπουργούς και διορίζει νέους της αρεσκείας της. Την ονομάζουν ομάδα της Φρανκφούρτης γιατί δημιουργήθηκε στην Όπερα της πόλης, σε μια εκδήλωση αφιερωμένη σε ένα από τα μέλη της ομάδας…

OLIGARCHY: Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ... από tvxorissinora

Όσκαρ: Θρίαμβος για το «Artist» και την Μέριλ Στριπ

πηγή: TVXS

Η ταινία The Artist το γαλλικό, ασπρόμαυρο, βωβό φιλμ, απέσπασε πέντε βραβεία στη φετινή τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ, περιλαμβανομένων των γενικά θεωρούμενων ως των σημαντικότερων --της Καλύτερης Ταινίας, της Καλύτερης Σκηνοθεσίας (του Μισέλ Αζαναβισίς) και του Α' Ανδρικού Ρόλου (Ζαν Ντιζαρντέν), καθώς και της Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής (Λουντοβίκ Μπουρς) και των Καλύτερων Κοστουμιών (Μαρκ Μπρίτζες).


Η ταινία Hugo του Μάρτιν Σκορσέζε απέσπασε ισάριθμα βραβεία Όσκαρ. 
Η παιδική περιπέτεια πήρε τα βραβεία για την Καλλιτεχνική Διεύθυνση· τη Φωτογραφία· τα καλύτερα Ειδικά Εφέ· τον Καλύτερο Ήχο· και τα Καλύτερα Ηχητικά Εφέ. Το φιλμ Hugo είχε τις περισσότερες υποψηφιότητες --συνολικά 11--, ωστόσο το The Artist, με 10 υποψηφιότητες, μια ωδή στην εποχή του βωβού κινηματογράφου, κυριάρχησε, όπως αναμενόταν, στις σημαντικότερες κατηγορίες.

 Η Μέριλ Στριπ πήρε το βραβείο Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία Η Σιδηρά Κυρία (The Iron Lady). 
Η ίδια ταινία πήρε επίσης το βραβείο για το μακιγιάζ των Μαρκ Κουλιέρ και Τζ. Ρόι Χίλαντ. Η ηθοποιός Οκτάβια Σπένσερ πήρε το βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στο φιλμ Οι Υπηρέτριες (The Help) και ο Κρίστοφερ Πλάμερ αυτό του Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Οι Πρωτάρηδες (Beginners). 
Η ταινία Ένας Χωρισμός σε σενάριο και σκηνοθεσία του ιρανού Ασγάρ Φαρχαντί πήρε το βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. 
Ο Γούντι Άλεν πήρε το βραβείο Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου για την ταινία Μεσάνυχτα στο Παρίσι (Midnight in Paris), το βραβείο Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου μοιράστηκαν οι Αλεξάντερ Πέιν, Νατ Φάξον και Τζιμ Ρας για την ταινία Οι Απόγονοι (The Descendants), το βραβείο για το καλύτερο Μοντάζ πήραν οι Άνγκους Ουόλ και Κερκ Μπάξτερ για το φιλμ Το Κορίτσι με το Τατουάζ (The girl with the dragon tattoo) σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Φίντσερ, ενώ το βραβείο για το καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι πήρε ο Μπρετ Μακένζι για το Man or Muppet (στην ταινία The Muppets). 
Το Rango πήρε το βραβείο καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων. Στην ταινία Undefeated, σε σκηνοθεσία Ντάνιελ Λίντσεϊ και Τ. Τζ. Μάρτιν, απονεμήθηκε το βραβείο για το καλύτερο ντοκιμαντέρ. 
Στις λιγότερο προβεβλημένες κατηγορίες, το βραβείο για το καλύτερο Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους πήρε το Saving Face της τιμημένης με Emmy πακιστανής δημοσιογράφου Σαρμίν Ομπάιντ-Τσινόι και του αμερικανού Ντανιέλ Τζανγκ --με θέμα τις γυναίκες-θύματα επιθέσεων με οξύ στο Πακιστάν--, το βραβείο για την καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους το The Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore, σε σκηνοθεσία Ουίλιαμ Τζόις και Μπράντον Όλντενμπεργκ, ενώ το βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους έλαβε το φιλμ The Shore, σε σενάριο και σκηνοθεσία Τέρι Τζορτζ. 
 Η τελετή, με παρουσιαστή τον βετεράνο αμερικανό κωμικό Μπίλι Κρίσταλ, μεταδόθηκε απευθείας τηλεοπτικά σε πάνω από 200 χώρες.

CNN: Στους καλύτερους κινηματογράφου του κόσμου το «Σινέ Θησείο»

πηγή: TVXS
Στη λίστα του CNN με τους καλύτερους κινηματογράφους στον κόσμο βρίσκεται το «Σινέ Θησείο», ο παλιός θερινός κινηματογράφος, κάτω από την Ακρόπολη.
Μάλιστα το «Σινέ Θησείο» κατέχει την πρώτη θέση στην παρουσίαση των κορυφαίων κινηματογράφων, που, όπως σημειώνουν οι συντάκτες του CNN, μπορούν να σου προσφέρουν μία ξεχωριστή εμπειρία.

Το «Σινέ Θησείο» είναι ο πιο παλιός θερινός κινηματογράφος της Αθήνας. Κατασκευάστηκε το 1935 και από τότε αποτελεί σημείο αναφοράς για τους περισσότερους κινηματογραφόφιλους, που αποφασίζουν να περάσουν πολλά καλοκαιρινά βράδια τους σε αυτόν. Εκτός από το «Σινέ Θησείο» ακόμα εννέα κινηματογράφοι συμπληρώνουν την λίστα των συντακτών του CNNGO.
δείτε ΕΔΩ

14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 9-18 Μαρτίου 2012

Δελτίο Τύπου

14ο ΦΝΘ: Αφιερώματα σε κινηματογραφίες: Balkan Focus - Δανέζικα Ντοκιμαντέρ

14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα 9-18 Μαρτίου 2012  ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΣΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΕΣ BALKAN FOCUS – ΔΑΝΕΖΙΚΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ Το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα αναδεικνύει κινηματογραφίες που τα τελευταία χρόνια βρίσκονται στο προσκήνιο, προσελκύοντας το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Ντοκιμαντέρ πρόσφατης παραγωγής απ’ τη βαλκανική χερσόνησο και τη Δανία θα διεκδικήσουν στην 14η διοργάνωση την προσοχή του σινεφίλ κοινού. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΑ ΔΑΝΕΖΙΚΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ Με καταγωγή από μια χώρα που έχει αφήσει το ξεχωριστό στίγμα της στο διεθνή κινηματογραφικό χάρτη, οι δανοί ντοκιμαντερίστες αποδεικνύονται ισάξιοι των μυθοπλαστών ομότεχνών τους. «Οπλισμένοι» με οικουμενική ματιά και προσανατολισμένοι στην ανθρωποκεντρική διάσταση των θεμάτων τους, καταπιάνονται με ζητήματα ακανθώδη. Σύγχρονες πολιτικές αναταράξεις, ιστορική μνήμη, σκοτεινές όψεις του κόσμου και ακραίες ανθρώπινες αφηγήσεις, διαμορφώνουν μια δυναμική θεματική παλέτα, που χαρακτηρίζεται από σκηνοθετική πρωτοτυπία και υφολογικούς πειραματισμούς και επιτυγχάνει να αναδείξει την αφανή όψη της πραγματικότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το ντοκιμαντέρ The Ambassador του Μαντς Μπρούγκερ / Mads Bruger. Ο σκηνοθέτης, μέσα από το γνώριμο – από το βραβευμένο Red Chapel – «αντάρτικο» στυλ του, «εισβάλλει» με κρυφές κάμερες ως διπλωμάτης - επιχειρηματίας στη Δημοκρατία της Κεντρικής Αφρικής και, ισορροπώντας τολμηρά ανάμεσα στην κωμωδία και το θρίλερ, αποκαλύπτει τους απόκρυφους μηχανισμούς διαφθοράς και εξαθλίωσης της μετα-αποικιακής Μαύρης Ηπείρου. Ακτιβιστές, από διαφορετική σκοπιά, είναι και οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ Half a Revolution που έζησαν και κατέγραψαν τις πρώτες μέρες από το ξέσπασμα της αιγυπτιακής επανάστασης. Ο δανοπαλαιστίνιος Ομάρ Σαρκάουι / Omar Shargawi και ο αιγυπτιοαμερικανός Καρίμ Ελ Χακίμ / Karim El Hakim μεταδίδουν εκ των έσω τον αληθινό παλμό της εξέγερσης, με ωμά ρεαλιστικά πλάνα που σφύζουν από φόβο, παράνοια και ελπίδα. Πολιτική χροιά διαθέτει και το ντοκιμαντέρ Putin’s Κiss της Λίζε Μπιρκ Πέντερσεν / Lise Birk Pedersen, ένα διεισδυτικό προφίλ της σύγχρονης, εύθραυστης ρωσικής δημοκρατίας, ιδωμένο μέσα από το ηθικό δίλημμα μιας 19χρονης, εκπροσώπου της πατριωτικής νεολαίας του Πούτιν, που διχάζεται ανάμεσα στο δεσποτισμό του χθες και το φιλελευθερισμό του αύριο. Ο άνθρωπος τοποθετείται στο επίκεντρο των ιστοριών που πραγματεύονται τα δανέζικα ντοκιμαντέρ. Στο Harbour of Ηope του Μάγκνους Γκέρτεν / Magnus Gertten ξετυλίγεται ένα συγκινητικό κουβάρι αναμνήσεων με βάση τις μαρτυρίες τριών εκ των 30.000 επιζώντων του Ολοκαυτώματος που βρήκαν σωτηρία στο λιμάνι Μάλμο της Σουηδίας. Στο καταγγελτικό Au Pair των Νικόλ Χοράνι / Nicole Horanyi και Χάιντι Κιμ Άντερσεν / Heidi Kim Andersen, τρεις νεαρές Φιλιππινέζες που ζουν στη Δανία βιώνουν την απόλυτη εκμετάλλευση, καθώς μέσω του θεσμού au pair μετατρέπονται σε οικονομικές μετανάστριες. Παράλληλα, η πρωτοφανής δικαστική υπόθεση ενός δανού άνδρα που σκότωσε κατά λάθος τον καλύτερο φίλο του με ένα σπαθί σαμουράι, διερευνάται στην ταινία The Samurai Case της Έβα Μούλβαντ / Eva Mulvad. Εκρηκτικές ερωτικές ιστορίες καταγράφουν τα ντοκιμαντέρ Love Addict της Περνίλε Ρόζε Γκρένκγιαρ / Pernille Rose Groenkjaer και Ballroom Dancer των Κρίστιαν Μπόνκε και Αντρέας Κέφεντ / Christian Bonke & Andreas Koefoed. Στο Love Addict κλέβουν την παράσταση οι γενναιόδωρες εξομολογήσεις επτά ανθρώπων, οι οποίοι εθισμένοι στον έρωτα, οδηγούνται σε ένα φαύλο κύκλο εμμονής, αυτοκαταστροφής και μοναξιάς. Από την άλλη, το Ballroom Dancer, χτίζει το πορτρέτο ενός πρώην παγκόσμιου πρωταθλητή χορού, που προσπαθεί να κάνει δυναμική επάνοδο με παρτενέρ τη σύντροφό του. BALKAN FOCUS Το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου αιώνα, μέσα απ’ το αφιέρωμα Balkan Focus - το οποίο εντάσσεται στο πρόγραμμα «Θεσσαλονίκη - Σταυροδρόμι πολιτισμών» του Υπουργείου Πολιτισμού & Τουρισμού - αναδεικνύει την θεματική και αισθητική ποικιλομορφία του έργου δημιουργών απ’ τη βαλκανική χερσόνησο. Ντοκιμαντέρ απ’ τη Ρουμανία, τη Σερβία, την Κροατία και την Τουρκία, συνθέτουν ένα συναρπαστικό ψηφιδωτό του σύγχρονου κόσμου. Δυνατή είναι η εκπροσώπηση της Ρουμανίας, με τρεις ταινίες που ξεδιπλώνουν διαφορετικές πτυχές της έννοιας «αγάπη». Οι Ράντου Μουντεάν / Radu Muntean και Αλεξάντρου Μπάτσιου / Alexandru Baciu, στο Visiting Room (Ρουμανία, 2011), την ανιχνεύουν πίσω απ’ τα δεσμά της φυλακής, καθώς απ’ το 2006 το ρουμάνικο σωφρονιστικό σύστημα επιτρέπει το γάμο μεταξύ κρατούμενων. Παρά τη στέρηση της ελευθερίας τους, οι ήρωες αυτού του ντοκιμαντέρ εκφράζουν την πεποίθηση πως αυτές οι ιδιότυπες συζυγικές σχέσεις αποτελούν ίσως την μοναδική τους ελπίδα για μια διαφορετική προοπτική. Στο Noosfera(Ρουμανία, 2011), των Ιλεάνα Στανκουλέσκου / Ileana Stasculescu και Αρτσίλ Χεταγκούρι / Artchil Khetagouri, ένας καθηγητής κοινωνιολογίας διδάσκει στους φοιτητές του ότι η αληθινή αγάπη είναι πιθανή, ιδέα που έρχεται σε αντίφαση με όσα του έχει διδάξει η ίδια η ζωή. Μέσα από την ιδιότητά του, προσπαθεί να κατανοήσει κάθε προσωπική αποτυχία, την ίδια στιγμή που η ανάγκη του για συντροφικότητα, του ανοίγει νέους ορίζοντες. Μια δυνατή ιστορία αγάπης και ταυτόχρονα μια χαρτογράφηση της συντηρητικής κοινωνίας της Ρουμανίας αποτελεί το Two of Us (Ρουμανία, 2011) του Κλαούντιου Μίτκου / Claudiu Mitcu. Ο δημιουργός, με οδηγό δυο νεαρούς ερωτευμένους ομοφυλόφιλους, εισάγει τον θεατή στον κόσμο της νέας γενιάς, η οποία διεκδικεί την σεξουαλική έκφρασή της, σε ένα κράτος που αποδέσμευσε την ομοφυλοφιλία απ’ τον Ποινικό Κώδικα, μόλις το 2001. Ένας αθέατος πόλεμος ενάντια στις προκαταλήψεις, την άγνοια και την μισαλλοδοξία εκτυλίσσεται με μια και μόνη διεκδίκηση: Την υπεράσπιση βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αντιστοίχως, έναν άνισο αγώνα ενάντια στα μεγάλα συμφέροντα δίνουν οι κάτοικοι τριών κοιλάδων της Μαύρης Θάλασσας, στο A Few Brave People (Τουρκία, 2011), της Ρυγιά Αρζού Κεκσάλ / Ruya Arzu Koksal, με στόχο να προστατεύσουν τους ποταμούς που διασχίζουν την περιοχή τους. Δαβίδ εναντίον Γολιάθ, μια μάχη – αρχέτυπο, λειτουργεί μέσα απ’ τη ματιά της Κεκσάλ, ως μια φωνή αφύπνισης, αλλά και αντίστασης. Το αθλητικό πνεύμα και την υπέρβαση του εαυτού, εξυμνούν οι ταινίες O Gringo (Σερβία, 2011) του Ντάρκο Μπάζιτς / Darko Bajic και The King (Κροατία, 2011) του Ντέγιαν Ασίμοβιτς / Dejan Acimovic. Το O Gringo, ακολουθεί τη διαδρομή του ποδοσφαιριστή Ντέγιαν Πέτκοβιτς απ’ την επαρχία της Σερβίας στην κορυφή του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος, ενώ το The King αφηγείται τη συγκλονιστική ιστορία του κροάτη πρωταθλητή των Παραολυμπιακών Αγώνων, Ντάρκο Κράλι. Οι ταινίες Two of Us, O Gringo, Visiting Room, A Few Brave People, The Ambassador, Half a Revolution, Putin’s Κiss, Harbour of Ηope, Au Pair, The Samurai Case και Love Addict εντάσσονται σε ενότητες που χρηματοδοτούνται μεταξύ άλλων δράσεων του 14ου ΦΝΘ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.

Ο ελληνικός εμφύλιος στην οθόνη της Ταινιοθήκης

πηγή: TVXS

Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος διοργανώνει σε συνεργασία με τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) και το τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΕΜΜΕ) του Πανεπιστημίου Αθηνών το αφιέρωμα Ο ελληνικός εμφύλιος στην οθόνη.  Το αφιέρωμα γίνεται επίσης σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ), τη Διεύθυνση-Μουσείου Αρχείου της ΕΡΤ, την Ταινιοθήκη του Βελγραδίου (Jugoslovenska Kinoteka) και τις εταιρείες διανομής Feelgood Entertainment, Νεανικό Πλάνο και Village Films. Η εκδήλωση αφιερώνεται στη μνήμη του Θόδωρου Αγγελόπουλου, καθώς ο εμφύλιος υπήρξε μια από τις κεντρικές συνιστώσες του κινηματογραφικού του έργου.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ

18 διευθύνσεις όπου μπορείτε να βρείτε online δωρεάν ταινίες και ντοκιμαντέρ

πηγή: TVXS

Μέρη στο διαδίκτυο όπου μπορεί κανείς να δει ταινίες και ντοκιμαντέρ εντελώς δωρεάν, αλλά και νόμιμα. Από κλασικές δημιουργίες σκηνοθετών όπως ο Γκοντάρ, ο Κουροσάβα, ο Ταρκόφσκι και ο Χίτσκοκ έως σύγχρονες ανεξάρτητες παραγωγές, φιλμάκια μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ.
Σε κάθε περίπτωση όμως, απαραίτητη για τη θέαση είναι η γνώση της γλώσσας προβολής της ταινίας, αφού υπότιτλοι δεν υπάρχουν.

• Openculture.com. Δικαιωματικά αναφέρεται πρώτο. Η συγκεκριμένη σελίδα πρόκειται για ενότητα του ιστοχώρου Openculture και εκτός από την παρουσίαση πηγών όπου μπορεί να βρει κανείς δωρεάν ταινίες και ντοκιμαντέρ, περιλαμβάνει μια εξαιρετική λίστα επιλεγμένων ταινιών. Εκεί θα βρείτε μαζεμένες ταινίες-σταθμούς όπως Το «Χιροσίμα αγάπη μου», το «Ρασομόν», το «Αντρέι Ρουμπλιόφ» και αρκετές άλλες. Κάποιες από τις ταινίες είναι διαθέσιμες μόνο για χρήστες εντός των ΗΠΑ, ενώ άλλες ενδέχεται να μην είναι πλέον διαθέσιμες κατόπιν αιτήματος του δημιουργού ή της εταιρείας παραγωγής (π.χ. αυτό συνέβη με κάποια φιλμάκια μικρού μήκους του Λιντς).

• MoviesFoundOnline.com. Πρόκειται για ταινίες που δεν προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα και αποτελούν «κοινό κτήμα» (public domain).

• Archive.org. Πρόκειται για επιμέρους ενότητα του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Internet Archive. Εδώ περιλαμβάνονται ταινίες μικρού μήκους, βωβές ταινίες και τρέιλερ, διαθέσιμα όχι μόνο για online προβολή αλλά και για κατέβασμα.

• Youtube Movies. Οι τίτλοι που περιλαμβάνει δεν είναι και οι πιο γνωστοί, ωστόσο μπορεί να πετύχετε αρκετές αναγνωρίσιμες ταινίες (π.χ. έχει αρκετές ταινίες του Μπρους Λι). Κάποιες από τις ταινίες μπορεί να μην είναι διαθέσιμες στην Ελλάδα, οι περισσότερες ωστόσο παίζουν κανονικά.

• Ubu Web. Εξαιρετικά ενδιαφέρον site που περιλαμβάνει δεκάδες πειραματικά φιλμάκια, ντοκιμαντέρ και κλιπάκια γυρισμένα από γνωστούς ή και όχι-πάντα-τόσο-γνωστούς καλλιτέχνες. Ανάμεσά τους μπορείτε να βρείτε έργα δημιουργών όπως ο Γκοντάρ, ο Γκρίναγουεϊ και ο Όρσον Ουέλς. Κάποια από τα έργα, μάλιστα, είναι διαθέσιμα και για κατέβασμα.

• B-Movie Classics. Ο τηλεοπτικός σταθμός AMC (που έχει στο ενεργητικό του τη θρυλική σειρά “The Prisoner” του 60 και τα γνωστά και πρόσφατα “Breaking Bad” και “Mad Men”) δημιούργησε μια ενότητα αφιερωμένη στις B-Movies φαντασίας. Οι λάτρεις του είδους σίγουρα θα το εκτιμήσουν. Μπορεί μάλιστα να πετύχετε και κάποια γνωστά ονόματα, όπως αυτό του Κάρπεντερ και του Κλάους Κίνσκι.

• Classic Cinema Online. Παλιές ταινίες έως και τη δεκαετία του 60, από κάθε είδος: περιπέτειες, θρίλερ, ντοκιμαντέρ, βιογραφίες, κωμωδίες, animation κ.α.

• ClearBits Movies. Περιλαμβάνει υλικό που δεν προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα, διαθέσιμο για ελεύθερο κατέβασμα.

• Creative Commons. Λίστα με ταινίες και φιλμάκια που έχουν δημιουργηθεί υπό καθεστώς Creative Commons. Συνήθως δεν υπάρχουν απευθείας προβολές αλλά links προς τις σελίδες της εκάστοτε δημιουργίας, όπου όμως μπορείτε να τη δείτε ή ακόμα και να την κατεβάσετε.

• Europa Film Treasures. Μεγάλος κατάλογος ευρωπαϊκών φιλμ κάθε είδους: από κωμωδίες έως ταινίες επιστημονικής φαντασίας και από γουέστερν σε animation. Περιλαμβάνει και μηχανή αναζήτησης που μπορεί να περιορίσει τα αποτελέσματα αν χώρα, είδος, χρονική περίοδο, δημιουργό κλπ.

• Free Movies Online. Εύχρηστο website με με αρκετά μεγάλη συλλογή και παρουσίαση ταινιών που πλέον αποτελούν κοινό κτήμα. Περιλαμβάνει συνοδευτικές πληροφορίες για κάθε ταινία, ενώ εξηγεί και τον λόγο για τον οποίο έχει αποδεσμευτεί από πνευματικά δικαιώματα.

• Film Annex. Μια από τις μεγαλύτερες βάσεις με δωρεάν ταινίες, διαθέσιμες για online προβολή ή ακόμη και για κατέβασμα. Εδώ μπορείτε να βρείτε παλιές, κλασσικές ταινίες καθώς επίσης και ανεξάρτητα φιλμ. Στις προβολές ενδέχεται να εμφανίζονται διαφημίσεις.

• Free Movies Cinema. Εδώ θα βρείτε παλιές αλλά και νεότερες ταινίες, b-movies, ντοκιμαντέρ και επεισόδια παλιών τηλεοπτικών σειρών.

• NBF.ca. Πρόκειται για έναν δικτυακό τόπο που συγκεντρώνει ταινίες που έχουν παραχθεί από το Εθνικό Κέντρο Κινηματογράφου του Καναδά. Υπάρχουν αρκετές ταινίες διαφόρων ειδών, διαθέσιμες στα αγγλικά και τα γαλλικά.

• Free Documentaries.org. Ο συγκεκριμένος ιστοχώρος «εξειδικεύεται» στην προβολή «προβοκατόρικων» ντοκιμαντέρ τύπου Zeitgeist, Supersize me κλπ.

• SnagFilms. Άλλος ένας χώρος όπου μπορείτε να βρείτε πολλά δωρεάν ντοκιμαντέρ.

• Best Online Documentaries. Ό,τι λέει ο τίτλος. Online ντοκιμαντέρ για διάφορα θέματα: πολιτική, επιστήμη, ιστορία, βιογραφίες, υγεία, θρησκεία κ.α.

• Documentary Film Network. Site που αρχειοθετεί ντοκιμαντέρ και τα διαθέτει δωρεάν.

Το «Artist» μεγάλος νικητής στις Χρυσές Σφαίρες 2012

πηγη: TVXS

Το ασπρόμαυρο «Artist» ήταν ο μεγάλος νικητής στις Χρυσές Σφαίρες 2012, που απονεμήθηκαν το βράδυ της Κυριακής στο Λος Άντζελες, με τρία βραβεία. Τον ακολούθησαν κατά πόδας οι«Απόγονοι» με δυο βραβεία, ενώ η σκιαγράφηση πραγματικών προσώπων φαίνεται πως ιντριγκάρει κοινό και κριτικούς καθώς χάρισε Χρυσές Σφαίρες ερμηνείας στη Μέριλ Στριπ για τη «Σιδηρά Κυρία» της και την Μισέλ Γουίλιαμς για την ενσάρκωση της Μέριλιν Μονρόε.

Οι «Απόγονοι», το τελευταίο μέχρι σήμερα φιλμ του Aμερικανού σκηνοθέτη Αλεξάντερ Πέιν, απέσπασε τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης δραματικής ταινίας και καλύτερης ανδρικής ερμηνείας σε δραματική ταινία για τον Τζορτζ Κλούνει.

Στην κατηγορία της καλύτερης κωμωδίας ή μιούζικαλ, το «Artist» –  η βωβή, ασπρόμαυρη ταινία του Μισέλ Χαζαναβίσιους κέρδισε τρία βραβεία: καλύτερης κωμωδίας ή μιούζικαλ, καλύτερης ανδρικής ερμηνείας σε κωμωδία ή μιούζικαλ για τον Γάλλο ηθοποιό Ζαν Ντεζαρντέν και μουσικής (Λουντοβίκ Μπουρσέ).

Στα χέρια του Μάρτιν Σκορτσέζε κατέληξε η Χρυσή Σφαίρα καλύτερης σκηνοθεσίας, για το «Hugo», που αναμένεται σε λίγο καιρό στις αίθουσες, ενώ ο Γούντι Αλενκέρδισε το βραβείο σεναρίου για τα «Μεσάνυχτα στο Παρίσι».

Η Μέριλ Στριπ κέρδισε την όγδοη Χρυσή Σφαίρα της καριέρας της στην κατηγορία της γυναικείας ερμηνείας σε δραματική ταινία για την ερμηνεία της ως Μάργκαρετ Θάτσερ. Αντιστοίχως στην κωμωδία ή μιούζικαλ, η Μισέλ Γουίλιαμς βραβεύτηκε για τη δουλειά της στο «Επτά μέρες με τη Μέριλιν» όπου την Μέριλιν Μονρόε.

Oι νικητές στις κινηματογραφικές και τηλεοπτικές κατηγορίες:

ΤΑΙΝΙΕΣ

Δραματική ταινία: "Οι Απόγονοι"

Άντρας ηθοποιός σε δραματική ταινία: Τζορτζ Κλούνεϊ ("Οι Απόγονοι")

Γυναίκα ηθοποιός σε δραματική ταινία: Μέριλ Στριπ ("Η Σιδηρά Κυρία")

Κωμωδία ή μιούζικαλ: "The Artist"

Πρώτος αντρικός ρόλος σε κωμωδία ή μιούζικαλ: Ζαν Ντιζερντέν ("The Artist")

Πρώτος γυναικείος ρόλος σε κωμωδία ή μιούζικαλ: Μισέλ Γουίλιαμς ("Επτά Ημέρες με τη Μέριλιν")

Δεύτερος αντρικός ρόλος σε κωμωδία ή μιούζικαλ: Κρίστοφερ Πλάμερ ("Οι Πρωτάρηδες")

Δεύτερος γυναικείος ρόλος σε κωμωδία ή μιούζικαλ: Οκτάβια Σπένσερ ("Οι Υπηρέτριες")

Σκηνοθεσία: Μάρτιν Σκορσέζε ("Hugo")

Σενάριο: Γούντι Αλεν ("Μεσάνυχτα στο Παρίσι")

Μουσική: Λούντοβικ Μπουρς ("The Artist")

Τραγούδι: "Masterpiece" από την ταινία "W.E."

Ταινία κινουμένων σχεδίων: "Οι περιπέτειες του Τεν Τεν".

Ξενόγλωσση Ταινία: "Ένας Χωρισμός" (Ιράν)

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Δραματική σειρά: "Homeland"

Άντρας ηθοποιός σε δραματική σειρά: Κέλσι Γκρέιμερ ("Boss")

Γυναίκα ηθοποιός σε δραματική σειρά: Κλερ Ντέινς ("Homeland")

Κωμική σειρά: "Modern Family"

Άντρας ηθοποιός σε κωμική σειρά: Ματ ΛεΜπλαν ("Episodes")

Γυναίκα ηθοποιός σε κωμική σειρά: Λόρα Ντερν ("Enlightened")

Τηλεοπτική ταινία ή μίνι σειρά: "Downton Abbey"

Άντρας ηθοποιός σε τηλεοπτική ταινία ή μίνι σειρά: Ιντρις Ελμπα ("Luther")

Γυναίκα ηθοποιός σε τηλεοπτική ταινία ή μίνι σειρά: Κέιτ Γουίνσλετ ("Mildred Pierce")

Βραβείο Σεσίλ Μπ. ΝτεΜιλ: Μόργκαν Φρίμαν